Wie denkt dat de Europese gokmarkt één grote open ruimte is, komt bedrogen uit. Achter de schermen bouwt elk land aan zijn eigen doolhof van regels, vergunningen en verboden. De aanpak om de online gokwereld in toom te houden verschilt van land tot land, ook al is het einddoel vaak hetzelfde: de speler beschermen en criminaliteit buiten de deur houden. Nergens is dit duidelijker dan wanneer we Italië, Roemenië en Nederland naast elkaar leggen. Deze drie landen laten perfect zien hoe verschillend je een markt kunt reguleren. Van torenhoge financiële drempels tot ingrepen op lokaal niveau; de spelregels zijn overal anders.
Nederland: Een strenge nieuwkomer
Nederland is een van de nieuwkomers op de gereguleerde online gokmarkt en heeft pas in 2021 met de Wet Kansspelen op Afstand (Koa) de deur geopend. De Nederlandse aanpak is er een van “vertrouwen is goed, maar controle is beter”. De Kansspelautoriteit (KSA) houdt de touwtjes strak in handen en staat bekend om haar strenge toezicht en het uitdelen van forse boetes.
Bedrijven moeten door een diepgaand proces om een vergunning te bemachtigen, waarbij de focus zwaar ligt op het voorkomen van gokverslaving. Deze strenge omgeving kan voor spelers soms onoverzichtelijk zijn. Vooral voor groepen als Roemeense spelers die de Nederlandse opties willen verkennen, kunnen informatieve websites helpen. Gidsen zoals cazinouri.nl bieden een helder overzicht van legale casino’s, wat ze aanbieden en welke bonussen er zijn.
Italië: De strijd tegen een miljardenmarkt
Italië zit met een flink probleem: een illegale gokmarkt die jaarlijks zo’n 25 miljard euro omzet. De reactie van de overheid is dan ook niet mals. Met nieuwe wetgeving in 2024 proberen ze de controle terug te pakken, met als speerpunten het aanpakken van criminaliteit en het vullen van de staatskas. De meest in het oog springende maatregel is de prijs van een vergunning, die is opgeschroefd naar een forse 7 miljoen euro.
Deze nieuwe prijs is een wereld van verschil met de € 200.000 die in 2018 werd gevraagd, wat de nieuwe harde lijn van de overheid onderstreept. De toezichthouder krijgt ook meer gereedschap in handen om illegale websites direct te blokkeren en geldstromen stil te leggen. Vanaf 2025 wordt zelfs AI ingezet om de boel scherp in de gaten te houden en verdacht gedrag te signaleren.
Roemenië: Controle van A tot Z
In Roemenië is het de ONJN (Oficiul National pentru Jocuri de Noroc) die de lijnen uitzet. Deze autoriteit, onderdeel van het ministerie van Financiën, heeft een slim systeem met verschillende klassen voor licenties opgezet. Bedrijven die spellen aanbieden vallen in Klasse 1, terwijl de toeleveranciers, zoals softwaremakers en betaaldiensten, een Klasse 2-licentie nodig hebben. Zo wordt de hele keten van begin tot eind gecontroleerd.
Maar de Roemeense aanpak stopt niet online. Een opvallende en harde ingreep is het recente verbod op gokkasten in kleine dorpen en steden met minder dan 15.000 inwoners. Het laat zien dat de overheid niet aarzelt om diep in te grijpen in het aanbod, met grote gevolgen voor de fysieke gokhallen.
Het illegale aanbod als gedeelde hoofdpijn
Ondanks de verschillende regelboeken, worstelen de toezichthouders in alle drie de landen met dezelfde hoofdpijn: de aantrekkingskracht van het illegale gokaanbod. Italië probeert dit probleem aan te pakken door de legale markt extreem kostbaar te maken, terwijl het tegelijkertijd de bevoegdheid heeft om illegale sites te blokkeren. Nederland kiest een andere route en zet de KSA in als een actieve jager die met hoge boetes de illegaliteit onaantrekkelijk maakt voor aanbieders.
Roemenië hanteert op zijn beurt een zwarte lijst waarop onvergunde bedrijven worden geplaatst, waardoor spelers een duidelijk waarschuwingssignaal krijgen. Uiteindelijk is het succesvol wegleiden van spelers uit dit grijze circuit de ware graadmeter voor elke toezichthouder.
Het Wilde Westen is voorbij
Wat deze drie landen laten zien, is dat de wilde westen-dagen van online gokken in Europa echt voorbij zijn. Of het nu de financiële muur van Italië is, de gelaagde controle in Roemenië of de strenge handhaving in Nederland; overal wordt de grip op de markt verstevigd. Voor spelers betekent dit uiteindelijk een veiligere omgeving, want vertrouwen en transparantie zijn de nieuwe inzet geworden. Platformen spelen daar nu al steeds meer op in en de verwachting is dat dit in de toekomst alleen maar meer zal worden.
